Evrim dendiği zaman akla ilk gelen, canlılar arasındaki benzerlik kıyaslamalarıdır. Hemen aklımız şempanzelerle insanlar arasındaki genetik benzerliğe gider. Ya da fosiller ile yaşayan türler arasındaki yapısal benzerliklere... İyi ama, bu benzerlikler neden evrime işaret ediyor olsun? Her biri ayrı ayrı, aynı tasarımcı tarafından tasarlandığı için benzer olamazlar mı? Sonuçta bizler de arabalar yaratıyoruz ve hepsi kabaca birbirine benziyor. Bu durum, arabaların evrimleşerek bugüne geldiği ya da ortak atalardan türleştiği anlamına mı gelir?

Türler arası benzerlik, evrimin kanıtı olmaktan ziyade bir sonucudur. Bir nevi "ipucu" olarak düşünülebilir. Türler arası biyolojik, morfolojik, genetik, anatomik, fizyolojik, davranışsal benzerlikler ve bu benzerliklerin türden türe kademeli olarak değişiyor olması, bu canlıların ortak atalardan türleştiği fikrini akla getirir. Ancak bu demek değildir ki evrimsel biyologlar, "Evrim doğruysa türler arası benzerlik olmalı. Türler arası benzerlik var. Dolayısıyla evrim var." gibi bir mantık hatası yapmaktadırlar. Benzerlik işin ilk adımıdır. Sadece bir parçasıdır. Sonraki adım, bu benzerliğin neden var olduğunu açıklamaktır. 

Kütahya'nın Domaniç İlçesi civarlarında gözlemlediğimiz birkaç farklı Avrupa peygamberdevesi (Mantis religiosa) bireyi. Kuru otlarla kaplı çayırlık bir alanda hususi olarak mantis aramaya çıktığımızda beklediğimizden daha fazlasıyla karşılaştık. Günün sıcak saatlerinde kendi renklerine uygun bitkilerin üzerinde av bekliyorlar veya çiftleşmek için uygun partner arıyorlardı.

Dünya çapında en çok bilinen peygamberdevesi türlerinden birisidir. Özellikle Avrasya'daki en yaygın türdür. Bir böceğe ve diğer peygamberdevesi türlerine oranla büyük denilebilecek boyutlara sahiptir. Yetişkin erkek ve dişilerde çok büyük bir boyut farkı olmamakla birlikte yaklaşık 5-7.5 cm civarında olabilirler. Cinsiyetler arası görünüş farkı olan seksüel dimorfizm çok belirgin olmasa da mevcuttur. Yetişkin dişiler erkeklerine göre biraz daha iri ve ağırdır. Dişilerin anten boylarının erkek cinsiyetine göre daha kısa olması, vücutlarının daha iri ve ağır olması, kanat boyunun abdomenin boyunu geçmemesi ve çok uzun mesafelere uçamaması başlıca farklılıklardır. En kesin ayrım ise dişilerin karnının (abdomen) 5 segmentli, erkeklerin karnının (abdomen) 6 veya 7 segmentli olmasından yapılır.

İlk Türkler bilinirki farklı boylara ayrılmış ve aynı coğrafyada yaşamıştır. Yaşadıkları coğrafya bozkırdır. Onların giyimi, kuşamı beslenmesi bu bozkırdan gelmektedir. Bir bozkırda yaşanan zorlukları yaşayan bu Türkler imece ve birliğin önemini en iyi bilen toplumdur diyebilirim. Burada boylara ayrılan türkler konargöçer bir yaşam stili incelemişlerdir ve neticede bazı savaş ve siyasi durumlarda farklı alanlarda yerleşmişlerdir. Hun İmparatorluğu,Uygurlar,Gök Türkler Doğu Asyada yerleşmişlerdir. Sonrasında parçalanan Türk devletçikleri neticede Selçukluyu oluşturmuştur. /1071/ Anadolunun Kapılarının Türklere Açılışı ve mazide kavimler göçü onların farklı biçimlerde yaşamasını ve güçlü,korkulan olmalarını sağlamıştır.

Evrim, halk arasında son derece sınırlı bir ölçekte bilinmektedir. Bunun birçok sebebi vardır. En temeli, bilindiği üzere biyolojinin sahalarından biri olarak doğan; ancak sonradan bilimin her bir köşesine ulaşacak kadar güçlenen evrimsel biyolojinin sadece şahsi inançlarla ilgili kısmında tartışmaların süregeliyor olmasıdır. Birçokları, evrimin detaylarını merak etmez; kendi düşünceleriyle ters düşmediğine kendini ikna edecek kadar diğerleriyle tartışmaya girmesi, bu kişiler için yeterlidir. Kısaca evrimle ilgileniyormuş gibi gözüken birçok kişi için evrim, bir masabaşı muhabbetinden, internette stres atmak için tartışma gruplarında kullanılan bir araçtan ibarettir. Ancak ortalama Evrim Ağacı okuyucusunun bu sığ düzeyden çok daha ötede olduğunu düşünüyor ve umuyoruz. Bu sebeple, bu yazı dizimizde ilk defa Türkçe ve detaylı olarak evrimin matematiğini anlatmaya çalışacağız.

İlk etapta bu satırları okuyan birinin aklına gelecek ilk soru, sanıyoruz ki "Evrimin matematikle ne alakası var ki?" sorusu olacaktır. Bu oldukça doğaldır ve sebebi yukarıda açıkladığımız gibidir: birçokları, evrimi sadece bir tartışma konusundan ibaret görmektedir. O tartışmalarda sıklıkla evrimin pratik geçmişinin 150 yılı, teorik geçmişinin ise 2000 yılı aşkın bir geçmişe sahip olduğundan bahsedilir; ancak bu sayıların önemi ve uzunluğu üzerinde pek durulmaz. Haydi teorik geçmişini bir kenara bırakalım ve Darwin'in Türlerin Kökeni'ni yazmasından sonraki evrimsel biyolojinin gelişim dönemine odaklanalım. Bu 150 yıl bile, modern bilimin birçok dalı için oldukça fazla bir sayıdır. Bir diğer deyişle, bilimin yaygın sahaları haline gelmiş birçok alan, evrimsel biyolojiye kıyasla günümüze çok daha yakın zamanlarda keşfedilmiş, geliştirilmiştir. 

Şükrü Furkan Öztürk, 1999 yılında Trabzon'da dünyaya geldi. Eğitim hayatına Bilkent Üniversitesi Fizik Bölümü'nde başlayan Furkan Öztürk, lisans eğitimini de burada tamamlamıştır. Üniversite yıllarında, özellikle ultracold dipolar Bose-Einstein kondensatları üzerine teorik çalışmalar yaparak dikkat çekmiştir. Bu çalışmalar sırasında, Hartree-Fock Bogoliubov yöntemini kullanmıştır. Öztürk, akademik kariyerine 2018 yılında Harvard Üniversitesi Fizik Bölümü'nde devam etme kararı almıştır. Burada doktora eğitimine başlayan Öztürk, deneysel atomik, moleküler ve optik fizik alanında yüksek lisans derecesi almıştır. Doktora çalışması sırasında, Erbium elementiyle yapılan kuantum gaz mikroskobu inşasına odaklanmıştır.Şimdi ise Sasselov grubunun bir üyesi olan Furkan Öztürk, homokiralitenin kökenlerini ve önbiyotik dünyanın kimyasına ultraviyole ışığının etkilerini araştırmaktadır. Bu çalışmalar, Dünya'da yaşamın başlangıcına dair önemli ipuçları sunmaktadır.Homokiralite araştırmasında, Furkan, manyetik yüzeylerin chiral etkenler olarak rolünü incelemektedir, bu da chiral kaynaklı spin seçiciliği (CISS) etkisi olarak bilinen bir olgunun sonucudur. Son çalışmasında, bir RNA öncüsünün asimetrik kristallenmesi için manyetik yüzeyleri şablon olarak kullanarak, Furkan, önbiyotik koşullar altında RNA'da homokiraliteyi elde etmenin sağlam bir yolunu göstermiştir. Geçtiğimiz günlerde Evrim Ağacı Youtube resmi kanalında 'Furkan Öztürk Ne Keşfetti, Neden Ödül Aldı?' adlı bir röportaj paylaşılmıştır.^[1][2]

Bu yazımızda; köpük baloncuklarının geometrisini gözlemlemekten mikroorganizmaların yapısını anlamaya kadar evrendeki birçok fenomene ve Antik Yunandan beri ünlü astronomlardan fizikçiler ve biyologlara kadar birçok bilim insanının çalışmalarına ışık tutan Eşçevre Problemi (İng: "Isoperimetric Problem") üzerinde duracağız. Bu probleme cevap vermek isteyen matematikçilerin çalışmalarını ve problemin fizik alanındaki bazı uygulamalarını inceleyip, Eşçevre Eşitsizliğinin (İng: "Isoperimetric Inequality") iki boyutlu reel uzay için ispatını vereceğiz.

Tolstoy’un "İnsana Ne Kadar Toprak Lazım?" isimli eserini okumuşsunuzdur. Uçsuz bucaksız bir arazinin sahibi ile, alacağı toprak konusunda anlaşan baş karakterimiz Pahom, belirlenen günün sabahında elindeki küreği ile heyecanla bu devasa arazinin ufuklarından güneşin doğmasını bekler. Anlaşma şöyledir: Gün doğumu ile yola çıkan Pahom, arazide ilerledikçe belirli aralıklarla toprağa çukur kazarak işaretler bırakacak ve gün batmadan önce, başladığı yere geri dönebilirse, kazdığı çukurlar sabanla birleştirilecek ve çizdiği sınır ile kapatabildiği kadar toprak parçası kendisine ait olacak. Ama gün batmadan önce başladığı noktaya geri dönemezse, hem toprak sahibi olma şansını kaybedecek hem de bütün parasını...

Evrimsel süreçler genomu nasıl etkiler? Popülasyon genomiği alanı, evrim ve genomla ilgili çıkarım yapmak için genomun popülasyon içi ve popülasyonlar arası yapısını inceler.

Popülasyonların birbirinden bağımsız olarak evrimleşmesi genetik ıraksamaya neden olur. Genomun çeşitli bölgelerinin birbirlerinden oldukça farklı düzeylerde genetik ıraksama göstermesi beklenir (Nosil ve ark. tarafından incelenmiştir, 2009). Bazı bölgelerde popülasyonlar arasında neredeyse hiç farklılaşma görülmezken, bazı bölgelerde genetik ıraksama son derece belirgindir (Şekil 1). Genomun bölgeleri boyunca gözlemlenen bu popülasyonlar arası ıraksama çeşitliliğine heterojen genomik ıraksama denir (Nosil ve ark. 2009). Popülasyonların farklılaşması ve tür oluşumu sırasında genomik ıraksamanın son derece heterojen olması beklenir, çünkü bu sırada bazı bölgelerde ıraksak doğal seçilim ile bağlantılı genetik farklılıklar birikirken, diğer bölgelerde gen akışının homojenize edici etkileri ve genetik sürüklenme tarafından rastgele farklılıkların ortaya çıkarılması için yeterli zaman olmaması ıraksamanın önüne geçer. Ekolojik sebeplerden veya genetik çatışmadan kaynaklanan seçilim, genetik sürüklenmenin stokastik etkileri, farklılık gösteren mutasyon sıklıkları, seçilim altındaki özelliklerin genetik temeli ve kromozomlardaki genler arasındaki genetik bağlantı dahil birçok unsur, heterojen genomik ıraksamaya katkıda bulunur. Popülasyonlardaki genomik farklılaşma şekilleri, bu çeşitli tarihi evrimsel ve genetik süreçler sonucunda oluşur ve birleşir. Böylece, biyologlara evrimsel ıraksamayı şekillendiren kuvvetleri yeniden oluşturma imkanı sunar.

Evet. Fakat normal şartlar altında sistemik hastalıklar arasında risk faktörü olarak değerlendirilmez. Zira taşıdığı patojen sayısı sistemik hastalık yapmaya yeterli olmadığı için vücuda girdikten sonra immün sistem, mukozalar, mide asidi gibi savunma unsurları ile elenir.

Söz konusu hastalık etkenleri arasında kolera, diyare (ishal), dizanteri (mukuslu kanlı ishal), salmonelloz ve tifo olabilir. Fakat dediğimiz gibi sistemik hastalık yapma yeteneği sayıca fazla patojenin direkt açık yaradan kana karışmadığı sürece düşüktür. Ayrıca halka açık, hijyenden mahrum yerlerde veya kişide immün baskılanma (AIDS, gebelik, kemoterapi) olmadığı sürece de düşüktür.